Betekenis van de succeder

SUCCEDER, signifie aussi, Heriter des biens d'un defunt, soit par droit de parenté, soit par institution testamentaire. Un fils succede en tous les biens, noms & actions de son pere. Le pere & l'ayeul succedent aux meubles de leurs enfans & petits-enfans. Let op: Spelling van opvolgen, bijzonder in een ambt of eene waardigheid; gelukkig van de hand gaan, wél slagen in iets. Succes, succès, Fr., de gunstige afloop, de goede uitslag, het gelukkig gevolg. Successie, opvolging, volgreeks; troons-, ambts- of erfopvolging; ook de nalatenschap of erfenis.

Betekenis van de succeder Bekijk de betekenis van successor, uitgelegd met behulp van 5 definities, diverse voorbeeldzinnen en synoniemen.

Succeder betekenis

Let op: Spelling van opvolgen, bijzonder in een ambt of eene waardigheid; gelukkig van de hand gaan, wél slagen in iets. Succes, succès, Fr., de gunstige afloop, de goede uitslag, het gelukkig gevolg. Successie, opvolging, volgreeks; troons-, ambts- of erfopvolging; ook de nalatenschap of erfenis. Wat is de betekenis van Succedeeren? Op Ensie, Encyclopedie sinds , vind je 5 betekenissen van het woord Succedeeren. Door experts geschreven.

Succeder betekenis Se produire, venir après, dans l'ordre chronologique. remplacer, suivre. (dans l'espace) Des champs succédaient aux vignes. Se succéder verbe pronominal (le participe passé succédé reste invariable) Venir l'un après l'autre. Les gouvernements qui se sont succédé.

Succeder uitleg

Successie, opvolging, volgreeks; troons-, ambts- of erfopvolging; ook de nalatenschap of erfenis Stirps = Let op: Spelling van Lat., de stam, eene spruit. Per stirpes succederen, de nalatenschappen naar de stammen, en niet naar de hoofden verdeelen. Se produire, venir après, dans l'ordre chronologique. remplacer, suivre. (dans l'espace) Des champs succédaient aux vignes. Se succéder verbe pronominal (le participe passé succédé reste invariable) Venir l'un après l'autre. Les gouvernements qui se sont succédé. Succeder uitleg In the meaning "to succeed (someone in an office)", the verb normally takes succedetti as the remote past form and succeduto as the past participle form. 1 More common in the sense "to succeed (someone in an office)"; not in the sense "to happen". 2 Traditional.

Opvolger betekenis

Een opvolger, in het algemeen, is iemand die de functie of het ambt van een ander overneemt. Meer specifiek is het de persoon die (doorgaans bij verkiezingen) aangeduid is om iemand anders te vervangen wanneer deze laatste zijn functie niet meer uitoefent. 1) iemand die de functie van een ander overneemt vb: mijn opvolger zal veel nieuwe regels invoeren (2) 1) Definitieve plaatsvervanger 2) Overnemer 3) O.

Opvolger betekenis

Rechtverkrijgende betekenis

Gevonden op rechtverkrijgende vermogensrecht: persoon die in enig recht, enige rechtsverhouding als opvolger van een ander optreedt. Rechtverkrijgende m. en v. (-n), iem. die recht op iets verkrijgt; — iem. die een ander in enig recht opvolgt (b.v. erfgenaam of koper): bedingen voor zich zeisen en voor zijn erfgenamen en rechtverkrijgenden.

Rechtverkrijgende betekenis